Demokratik Gelenek ve "Gezi kuşağı"

Türkiye'de demokratik gelenek yok dediysem de bence 2000'lerin ortasına dek bir gelenek vardı: 1980 döneminin zor şartlarından geçmiş siyaset bilimciler, yazarların deneyimleri ve yetenekleri ne olursa olsun bugün bile hala demokrasi çabalarının mecra bulabildiği alanların yaratılabilmesinin, bunun için uygun bir seviye tutturulabilmesinin önemli figürleri.

Bununla beraber, (hadi kullanayım bu kavramı) Gezi kuşağı denilen kuşak ile bu geleneğin ilişkisi tam olarak sağlanamadı. Sol siyasetle ilgilenenler, ya da araştırmacılığa merakı olanlar dışında, demokrasi deneyimi bu kuşakla halen tam olarak paylaşılamadı, çoğulcu demokrasinin korunup sürdürülebilmesi için gereken yetenekler de bence pek kazandırılamadı. Bu kuşağın takip ettiği yayınların dünyagörüşü bütünlüğünde biraz abartıların değerli olarak sunumu ile kısıtlı kalıyor, hatta bu nedenle de diğer kuşaklar tarafından kimi zaman hor görülüyor.

Corruption, misuse of permissions in bureaucraty, abuse of power - (Will be updated)

"Politics are corrupt when people are corrupter in Turkey."

Turkish people are not, for their habits, much critical  -or with the contemporary trending term- proactive. Their intelligent skills are much more adapted to applied skills but creativity is not more employed although they have their own perception of aesthetics especially in the conserved regions of the cities with historical past which contains quite minimalist and meaningful notions, they can conceive any aesthetic perception either and endure it even through decades in architecture or traditional arts and unfortunately in the language as well.

Creativity is a broad issue and analytic approach to the arts had once took the curiosity like Bela Bartok in Turkey working on Turkish folk music. These were a work of analyse of heritage which is necessary especially in the times of transformation.